ของหวานที่มีประโยชน์

แม้จะมีชื่อเรียกเช่นนี้ แต่ที่จริงแล้วมันคือเค้ก ไม่ใช่พาย[2] ของหวานนี้ได้ชื่อนี้มาจากการที่เค้กและพายถูกอบในกระทะเดียวกัน และมีการใช้คำสองคำสลับกัน[3] ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 เค้กประเภทนี้ถูกเรียกแตกต่างกันไปว่า "พายครีม" "พายครีมช็อกโกแลต" หรือ "เค้กคัสตาร์ด"[3]

เจ้าของโรงแรม Parker House Hotel ในบอสตันอ้างว่า Boston Cream Pie ถูกคิดค้นขึ้นครั้งแรกที่โรงแรมโดย M. Sanzian เชฟชาวอาร์เมเนีย-ฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1856[4] เค้กนี้เรียกว่า "Chocolate Cream Pie" ประกอบด้วยเค้กฟองน้ำเนยฝรั่งเศสสองชั้น สอดไส้ครีมปาติสซิแยร์ ราดด้วยน้ำเชื่อมรัม ด้านข้างเคลือบครีมปาติสซิแยร์ สลับกับอัลมอนด์สไลซ์คั่ว และด้านบนเคลือบด้วยช็อกโกแลตฟองดองต์[5] อย่างไรก็ตาม นักประวัติศาสตร์โต้แย้งข้ออ้างนี้ว่าเป็นเค้กที่ได้รับความนิยมสูงสุด แม้ว่าเค้กชนิดนี้อาจเคยเสิร์ฟในสมัยนั้น แต่ก็ไม่มีหลักฐานเฉพาะเจาะจงในยุคนั้น และเค้กไส้คัสตาร์ดก็เป็นที่นิยมอยู่แล้วในสมัยนั้น[3]

เค้กชนิดนี้มีแนวโน้มว่าได้มาจากพายวอชิงตัน ซึ่งเป็นเค้กสีเหลืองสองชั้นที่สอดไส้แยมและราดด้วยน้ำตาลไอซิ่ง ซึ่งครีมคัสตาร์ดของขนมได้เข้ามาแทนที่แยมในที่สุด และน้ำตาลไอซิ่งก็เข้ามาแทนที่น้ำตาลไอซิ่งด้วยเคลือบช็อกโกแลต[2] ปัจจุบัน เค้กชนิดนี้ราดด้วยเคลือบช็อกโกแลต (เช่น กานาช) และบางครั้งก็มีน้ำตาลไอซิ่งหรือเชอร์รีด้วย

ชื่อนี้ปรากฏครั้งแรกในปฏิทินเมธอดิสต์ปี พ.ศ. 2415[3] การใช้คำว่า "พายครีมบอสตัน" ในการพิมพ์ครั้งแรกอีกครั้งพบในหนังสือตำราอาหาร Granite Iron Ware Cook Book ซึ่งพิมพ์ในปี พ.ศ. 2421[2] สูตรอาหารที่เก่าแก่ที่สุดของสูตรแบบสมัยใหม่ที่รู้จักคือพิมพ์ในหนังสือ Miss Parloa's Kitchen Companion ในปี พ.ศ. 2430 ในชื่อ "พายครีมช็อกโกแลต"[2]

และอีกประการหนึ่ง นี่คือคุกกี้ที่กำลังอบอยู่ในเตาอบ: